Elke dag dragen we een onzichtbaar lijstje met verwachtingen met ons mee. Sommige zijn helder en bewust, andere leven meer op de achtergrond — stil, onuitgesproken, soms zelfs vermomd als hoop. We verwachten begrip, aandacht, waardering of actie van anderen. Of van onszelf. En vaak spreken we het niet uit, maar we voelen het wél.

En dan wringt het. Want de werkelijkheid werkt niet altijd mee. Soms kán iemand simpelweg niet aan onze verwachting voldoen. Soms is de situatie daar niet naar. En soms verwachten we iets wat eigenlijk meer een stille wens is dan een haalbare afspraak met de realiteit. Het gevolg? Frustratie. Teleurstelling. Verdriet. En een hoop verspilde energie.

Maar wat als we het anders aanpakken?
We beschikken allemaal over kennis — over onszelf, over de mensen om ons heen, over wat werkt en wat niet. Als we die kennis bewust gaan inzetten, kunnen we onze verwachtingen afstemmen op wat werkelijk mogelijk is. Dan nemen we de regie. Dan wordt de kans op verbinding, begrip en resultaat ineens een stuk groter.

Want laten we eerlijk zijn:
Als je steeds brood blijft halen bij de slager, kom je niet alleen met lege handen thuis, maar ook met frustratie. Maak gebruik van de kennis die je hebt. En haal brood bij de bakker.